Susanne Sundfør
Susanne Sundfør
Susanne Sundfør
Susanne Sundfør
Susanne Sundfør
Mimo że sprawia, że myślisz, że jego intencje są czyste (pragnienie niebios), potajemnie planuje dźgnąć cię w plecy i zostawiać cię z przykrymi bólami serca. Wabi cię w ramiona, wykorzystując twoje najgłębsze i intymne życzenia: i tak jak wrzucasz monetę do studni życzeń, aby spełnić swoje życzenia, upuszcza ciała swoich ofiar w studniach życzeń, aby uzyskać potwierdzeniem że jego pragnienia się spełniły.
Wciąż Susanne nie widzi nic poza dobrą stroną tego chłopca: myśli, że to, co robi, jest niczym, że naprawdę jest bogiem przebranym za mężczyznę. Jej miłość do niego ją oślepia. W ostatnich wersach, w których potwierdza swoją miłość do niego, dają kolejną perspektywę całej historii. Zdaje sobie sprawę, że to, co robi, nie jest dobre. Nic pozytywnego nie może powstać z wykorzystywania tak wielu ludzi.