2cztery7
2cztery7
2cztery7
2cztery7
Utwór jest nostalgiczną refleksją nad czasami szkolnymi i dorastaniem na Ursynowie, wplecioną w osobiste wspomnienia każdego z raperów. W pierwszej części Pjus przywołuje swoje dzieciństwo, mieszankę nauki, pierwszych doświadczeń z alkoholem i flirtów, a także relacje z rówieśnikami, zarówno chłopakami, jak i dziewczynami. Refren podkreśla kontrast między dawnym tempem życia w szkole a dorosłymi obowiązkami, zachęcając do wspominania tych „zmarnowanych dni i zyskanych szans”.
Drugi akapit rozwija wątki refleksji nad upływem czasu – Ten Typ Mes zestawia własne doświadczenia z teraźniejszym obserwowaniem dorastania chrześniaka, pokazując różnice w podejściu do nauki i codziennych obowiązków. Stasiak dodaje wątek szkolnych miłości i wolności, nostalgicznie wspominając spontaniczne zabawy i pierwsze zauroczenia, które dziś wydają się proste i niewinne. Całość tworzy obraz dzieciństwa i młodości jako okresu pełnego emocji, eksperymentów i pierwszych ważnych doświadczeń, które kształtują dorosłe życie.