Anywhere Is to metaforyczne ujęcie podróży poprzez życie, przypominającej wędrówkę poprzez labirynt chwil. W naszej drodze wielokrotnie gubimy się, otoczeni przez wiele nowych początków, które nie wydają się jednak mieć końca.
Czasami próbujemy spoglądać na gwiazdy z nadzieją, że ich światło wskaże nam drogę, ale okazuje się, że nieboskłon przysłoniły gęste chmury i nie potrafimy dostrzec żadnej konstelacji. Nie zatrzymujemy się jednak i wciąż idziemy naprzód, poprzez niezliczone kręte ścieżki – podobnie do księżyca, bezustannie przemieszczającego się na firmamencie. W końcu dotrzemy do celu, gdziekolwiek się on znajduje.
Jaki cel miała na myśli autorka tekstu? Możemy przypisać tutaj wiele znaczeń: odnalezienie sensu w życiu, odnalezienie miłości, dotarcie do domu lub osiągnięcie nieba, w które wierzymy. Punkt docelowy nie jest tutaj istotny – treścią kompozycji jest zagadnienie samej wędrówki.
To temat który rozumiem najlepiej, ponieważ nie mogę komponować, dopóki nie jestem w domu... w gaeltachckim Donegalu, powiedziała Enya.
