Dziękujemy za wysłanie interpretacji
Nasi najlepsi redaktorzy przejrzą jej treść, gdy tylko będzie to możliwe.
Status swojej interpretacji możesz obserwować na stronie swojego profilu.
Dodaj interpretację
Jeśli wiesz o czym śpiewa wykonawca, potrafisz czytać "między wierszami" i
znasz historię tego utworu, możesz dodać interpretację tekstu. Po sprawdzeniu
przez naszych redaktorów, dodamy ją jako oficjalną interpretację utworu!
W Księdze Rodzaju Bóg najpierw stworzył niebo i ziemię. Cisza nad oceanem odnosi się do ducha Bożego, który unosił się nad wodami. Wtedy Bóg powiedział „niech stanie się światłość” i wtedy pojawiło się światło. Dzień na Ziemi to dzień, w którym Ziemia wykonuje jeden pełny obrót wokół swojej osi, więc nie może być pierwszego dnia, dopóki Bóg nie stworzy światła, które nazwał „dniem” i ciemności, które nazwał „nocą”.
Wygląda na to, że narrator podążał za Księgą Rodzaju, gdy odwołuje się do dnia drugiego. Ale w Genesis ziemia i morze zostały stworzone drugiego dnia; owoce i roślinność powstały trzeciego dnia. Tak więc „drugi dzień” nie odnosi się do wydarzeń opisanych w Księdze Rodzaju, ale bardziej prawdopodobnie odnosi się do tego, jak Ziemia ewoluowała przez lata. Babilon w Biblii jest postrzegany jako jedno z miast grzechu.
Jeśli Jerozolima jest szczytem wszystkich świętych miast, to Babilon jest szczytem wszystkich złych. Jedną z interpretacji może być to, że narrator wskazuje, że nikt nie modli się, aby to złe miasto poprawiło się, gdy najbardziej potrzebuje ich modlitw. Mark Twain ma cytat, który dobrze podkreśla tę ideę: „Ale kto modli się za szatana? Który w osiemnastu wiekach miał wspólne człowieczeństwo, by modlić się za jedynego grzesznika, który najbardziej tego potrzebował…”
