Jacob Collier
Jacob Collier
Jacob Collier
Jacob Collier
Jacob Collier
Ten utwór to subtelna, poetycka refleksja o twórczym wypaleniu, zmęczeniu i melancholii, jaka towarzyszy osobie pogrążonej w introspekcji. Pierwsze wersy („Ideas hang before me, oh, but a breath away”) opisują stan, w którym pomysły są na wyciągnięcie ręki, ale nie da się ich uchwycić — to metafora dla frustracji twórcy, który czuje inspirację, lecz nie potrafi jej zmaterializować. Następuje cykl stagnacji: zmęczenie tworzeniem, sen, który nie przynosi ulgi, i powracające myśli o tym, co nieudane.
Wers „They’re only words, don’t have to shout to be heard” to z kolei delikatna afirmacja — świadomość, że prawdziwy przekaz nie potrzebuje krzyku, że cisza też potrafi mówić. Refren „I have not seen the light for days” jest symbolem przygnębienia, utraty kierunku i zgaszonego zapału. W trzeciej zwrotce pojawia się mitologiczny obraz Ikara — archetyp artysty, który wzlatuje z pasją, ale kończy upadkiem. To wyraża moment, w którym ambicja i dążenie do perfekcji kończą się poczuciem porażki. Całość to melancholijny portret człowieka, który zmaga się z samym sobą — z twórczym impasem, ze zmęczeniem i tęsknotą za światłem, które kiedyś prowadziło.