Dziękujemy za wysłanie interpretacji
Nasi najlepsi redaktorzy przejrzą jej treść, gdy tylko będzie to możliwe.
Status swojej interpretacji możesz obserwować na stronie swojego profilu.
Dodaj interpretację
Jeśli wiesz o czym śpiewa wykonawca, potrafisz czytać "między wierszami" i
znasz historię tego utworu, możesz dodać interpretację tekstu. Po sprawdzeniu
przez naszych redaktorów, dodamy ją jako oficjalną interpretację utworu!
Podobnie jak otwierający legendarny debiut King Crimson „21st Century Schizoid Man”, napisane przez Petera Sinfielda „Epitaph” stanowi dystopijną, pesymistyczną kompozycję wyrażającą lęk przed przyszłością oraz zwątpienie co do kierunku, w którym zmierza świat rządzony przez „głupców”.
Sinfield wspomina o „instrumentach śmierci” (broni masowej zagłady?), ludziach „rozrywanych przez koszmary” oraz ciszy, w której „utoną krzyki”. Apokaliptyczna wizja może przywodzić na myśl konsekwencje wojny nuklearnej, której obawiano się w latach sześćdziesiątych. Na nawiązanie do bomby atomowej mogą wskazywać słowa „wiedza jest zabójczym przyjacielem” – to przecież naukowcom zawdzięczamy stworzenie narzędzi, zdolnych unicestwić całą ludzkość. Konflikt jądrowy nie miałby również zwycięzców – „nikt nie złoży laurowego wieńca”.
Podmiot liryczny obawia się, że jego epitafium – napis na jego grobie – będzie stanowić „zamęt”, nie potrafi on bowiem zrozumieć ludzkości, która z własnej woli dąży do samounicestwienia.
