W mitologii greckiej Ikar jest synem Dedala i Naukratesa. Zamknięty z ojcem w labiryncie Krety uciekł, lecąc na skrzydłach, które Dedal przystosował woskiem do ciała własnego i syna. Jednak zbliżając się zbyt blisko Słońca, wosk stopił się i Ikar zmarł na morzu.
Termin „labirynt” oznacza plątaninę ulic i wywodzi się od Dedala, architekta labiryntu Krety, w którym zostanie następnie zamknięty. W micie labirynt został zbudowany przez króla Minosa, aby otoczyć swojego potwornego syna Minotaura, zrodzonego ze związku żony króla, Pasiphae, z białym bykiem, którego bóg Posejdon dał Minosowi.
Utwór „Icaro” traktuje więc o nieuniknionej karze jaka może spotkać człowieka za popełniony błąd, który jest niewybaczalny. Nie każdy człowiek jest w stanie wybaczyć zdradę. Wtedy zaczyna się nasza kręta podróż wśród ścian zamkniętego labiryntu, z którego trudno jest się wydostać.