Mendi - Nie jestem ulicznikiem [tekst, tłumaczenie i interpretacja piosenki]

[Verse 1]
Ja nie jestem ulicznikiem, mieszkam w rodzinnym domu
I mam wyjebane na to, że przeszkadza to komuś
Żyje mi się tu dobrze, nie udaje kogoś kim nie jestem
Robie rap, o co masz do mnie pretensje?
Nie robie tego ulicznie lub populistycznie
Nie od 10 lat, jak niby co drugi pisze
Choć nagrywam stosunkowo krótko, to efektywnie
Widać progres, robimy ten rap wybitnie
Kto powiedział, że rap to tylko blokowiska
Co to za stereotypy? Weź w pizdu idź pan
Dla środowiska zamkniętego hermetycznie
Mówie koniec, co to za zwyczaje są dziwne?
Nie musi brzmieć groźnie, jak niektórzy goście
Czujecie sie w tym stylu dobrze, to tam bądźcie
Tu ma być prawda i jeśli masz ją do przekazania
To nikt Ci nie zabrania, napierdalaj

[Ref.]
Nie mówie nie, dla ulicy
Lecz to nie mój styl, styl miejskiej dziczy
Mówię tak, dla otwarcia głów
A nie szufladkowania w kategoriach stu

[Verse 2]
Gdy byłem małym gnojkiem, biegałem po podwórku
Grałem w piłke, rower, siedzenie dniami na murku
Lecz nie o tym dziś pisze, bo to już przeszłość
Teraźniejszość zmieniła moje życie mnie co nieco
Nie jestem z miasta, a odnajduje sie w rapsach
Muzyka to sprawa otwarta, nie przynależność w gangach
Nie jebie policji, nie miałem z nimi przykrych zdarzeń
Zawsze gdy miałem przypał uszło mi to płazem
Wkurwia mnie niekiedy ta cała uliczna gadka
Na siłe wmawianie, że po ich stronie leży prawda
Czyja racja? Ich! I nie masz prawa głosu
Musisz się tym zgodzić. Narzekasz? Naślę pare osób
W taki sposób nie chce rozwiązywać sporów
Bo to jest wspólny hip hop, nie oddzielanie rejonów
Jedyne czego oczekuje to prawdziwości
Bo mam dość słuchania niestworzonych historii

[Verse 3]
Masz tam te tanie slogany co zostają Ci w bani
Jeszcze nie wiesz, ale wiele razy zawiedziesz sie na nich
Tylko z prawdą to nie ma nic wspólnego
Dlatego nie żyj według tego, tylko dąż do swego
Czasami stoję w kącie, przyglądam się tej hołocie
Co robią ci goście. Jeden z drugim zmądrzej ośle
Jest mi wstyd za to, że reprezentują muzykę
Jak i całą kulturę, w której ja uczestniczę
Łatwo się im ocenia, kto prawilny, kto komercją
Wszyscy się sprzedali, co powiedzieli "nie" ulicom
Bo wszystko poza nią, jest już dla nich nie prawdziwe
Ale ile można o narkotykach i ruchaniu dziwek?
A prawda taka, że Ci uliczni artyści
Koszą taki hajs, że to się w głowie nie mieści
Ci poeci blokowisk, mają ten świat na filmach
Opisują nie swoje, wtedy sprawa jest przykra