Dziękujemy za wysłanie interpretacji
Nasi najlepsi redaktorzy przejrzą jej treść, gdy tylko będzie to możliwe.
Status swojej interpretacji możesz obserwować na stronie swojego profilu.
Dodaj interpretację
Jeśli wiesz o czym śpiewa wykonawca, potrafisz czytać "między wierszami" i
znasz historię tego utworu, możesz dodać interpretację tekstu. Po sprawdzeniu
przez naszych redaktorów, dodamy ją jako oficjalną interpretację utworu!
Narrator opowiada o momencie, gdy po odbyciu kary wychodzi na wolność i zastaje pustkę – ukochana kobieta zmarła z tęsknoty („se murió de pena”), a on wie, że to jego wina. Pomimo jej dobroci i wierności do końca, nie zdążył jej ocalić ani wynagrodzić cierpienia. To świadectwo głębokiego żalu i miłości, która została utracona – zbyt późno, by cokolwiek naprawić.
Dalsza część przenosi nas do pogrzebu – kobieta była córką grabarza, Juana Simóna, który jako jedyny w wiosce musi pochować... własne dziecko. Idzie z łopatą i motyką, a kiedy ludzie pytają: „Skąd wracasz, Juan Simón?”, odpowiada: „Wracam z pogrzebu mojego serca.” – bo razem z córką pochował swoją duszę. To niezwykle mocna metafora żałoby i bólu – ukazująca, jak śmierć najbliższej osoby staje się pogrzebem własnego istnienia.
