Dziękujemy za wysłanie interpretacji
Nasi najlepsi redaktorzy przejrzą jej treść, gdy tylko będzie to możliwe.
Status swojej interpretacji możesz obserwować na stronie swojego profilu.
Dodaj interpretację
Jeśli wiesz o czym śpiewa wykonawca, potrafisz czytać "między wierszami" i
znasz historię tego utworu, możesz dodać interpretację tekstu. Po sprawdzeniu
przez naszych redaktorów, dodamy ją jako oficjalną interpretację utworu!
W tym utworze Dustin opowiada o niszczycielskiej sile technologii, która wpływa na nasze życie w coraz większym stopniu, nie przynosząc jednak samych pozytywnych skutków. Coraz bardziej oddalamy się od siebie, uzależniając od wirtualnego świata i zapominając powoli o wszystkim, co czyni z nas ludzi.
Mamy tutaj odwołanie do Rene Descartesa, czyli rzecz jasna Kartezjusza, francuskiego uczonego i filozofa. Uważał on, że rzeczywistość fizyczna i umysłowa stanowią dwie odrębne sfery, które w każdym z nas łączą się ze sobą, przeplatając wzajemnie i wpływając na siebie. Autor uważa, że gdyby Kartezjusz zobaczył, co dzieje się w naszych czasach, przeżyłby niemały szok. Coraz bardziej przecież oddalamy od siebie nasz umysł i ciało, uciekając głębiej i głębiej w cyfrową rzeczywistość. Te dwie wcześniej harmonijne struktury coraz bardziej zaburzają swoje relacje, prowadząc nas prosto do rozpaczy.
Starczy tylko rozejrzeć się wokół siebie, by zobaczyć jak bardzo Internet, czy gry komputerowe potrafią zniszczyć więzi międzyludzkie, wypaczając nasze umysły i oddalając od tego, co rzeczywiście w życiu jest ważne. Oczywiście problem ten nie tyczy się wszystkich, ale niepokojące jest, że zaczyna zataczać coraz szersze kręgi. Między niewinną, rozwijającą wręcz zabawą, a niebezpiecznym nałogiem granica jest coraz bardziej rozmyta.
