Dziękujemy za wysłanie interpretacji
Nasi najlepsi redaktorzy przejrzą jej treść, gdy tylko będzie to możliwe.
Status swojej interpretacji możesz obserwować na stronie swojego profilu.
Dodaj interpretację
Jeśli wiesz o czym śpiewa wykonawca, potrafisz czytać "między wierszami" i
znasz historię tego utworu, możesz dodać interpretację tekstu. Po sprawdzeniu
przez naszych redaktorów, dodamy ją jako oficjalną interpretację utworu!
Utwór rozpoczyna się mocną deklaracją emocjonalnej niestabilności rapera ("Mam to gdzieś, przechodzę od śmiechu do płaczu"), co stanowi wyraźne nawiązanie do jego dwubiegunowości, o której wspominał we wcześniejszych tekstach. Przedstawia siebie jako uważnego obserwatora i kronikarza "gównianego życia" ("ta vie d’merde") swoich słuchaczy, doskonale znającego realia ulicy, szemranych interesów i blokowisk ("p'tites tess"), w których obracał się od dzieciństwa. Szczerze przyznaje się do błędów młodości – nadużywania wszelkich substancji ("défoncé à tout") i problemów z opanowaniem swojego porywczego temperamentu – a także wspomina o trudnościach rodzinnych i stracie bliskich osób w swoim otoczeniu.
Pomimo tych wszystkich przeciwności losu i osobistych zmagań, artysta z ogromną siłą podkreśla swoją niezłomność i determinację ("nigdy się nie poddam", "nie zostanę na ziemi", "nie będę tkwił w tym gównianym pociągu"). Jego nadrzędnym celem jest zdobycie "świętego Graala" – pełni sukcesu, sławy i bogactwa – zarówno dla siebie, jak i dla swojej wiernej ekipy ("ma clic"), aby ostatecznie wyrwać się z obecnej, przytłaczającej rutyny. Chce w ten sposób również uczcić pamięć tych przyjaciół, którzy odeszli lub trafili do więzienia. Lekceważy przy tym głosy hejterów i konsekwentnie dąży do realizacji marzenia o byciu "bogatym i królem", chociaż zdaje sobie sprawę, że na razie jego wieczory to wciąż głównie alkohol i narkotyki ("pillave, shit, gras puis l’soir").
