Kolejna piosenka w repertuarze zespołu, której tekst staje się dającą do myślenia opowieścią o współczesnych ludziach z ich problemami, trudnościami, pomysłami na życie. Narrator już od początku mówi o mitach, którymi karmi nas społeczeństwo. Zaczyna od mitu o tym, że na każdą kobietę czeka jakiś wspaniały wybraniec, książę na białym koniu, który daruje jej na tacy swoje życie i swoje serce. Tymczasem prawda jest zupełnie inna, dużo trudniejsza do zaakceptowania.
Bo ludzie nie są takimi, jakimi chcemy ich widzieć, a świat nie jest tak przyjaznym miejscem, jak sobie to wyobrażamy. Fakty mówią same za siebie - człowiek to często okrutna bestia, która myśli tylko o sobie i nic sobie nie robi z krzywdy innych. Świat zaś jest zimną planetą, na której każdy musi sobie radzić sam.
Ale nie zmienia to faktu, że zawsze można i warto mieć nadzieję. Bo jest przecież szansa, że jeszcze coś się zmieni, że okrutnicy, kłamcy i pragnący władzy dranie zejdą na drugi plan, że zapanuje miłość i dobro.
W tekście narrator nawiązuje do aktualnej sytuacji politycznej na świecie, do prezydentury Donalda Trumpa w USA. I to on staje się symbolem zła i niesprawiedliwością, z którą trzeba walczyć. Nie możemy pozwolić na to, by zapanowała ciemność, nienawiść. Szerzmy miłość, kochajmy się, ufajmy sobie. A świat stanie się lepszym miejscem.
