Tekst piosenki jest złożoną opowieścią o świecie, w którym przyszło nam życiu i o jego obliczu z perspektywy wokalisty. Słowa stają się pretekstem do opowieści o tytułowych "miłości i nienawiści", które stanowią najdalej odsunięte od siebie emocje. Jednocześnie dalekie i bardzo bliskie są esencją życia, ludzkich uczuć i bolączek.
Kiwanuka daje tutaj wyraz swoich myśli, ideałów i poglądów. Opowiada wielowymiarową historię, którą można odczytać zarówno jako miłosną, osobistą balladę, jak również jako opowieść o świecie w ogóle, w sensie globalnym. Całość jest więc opisem emocji, które składają się na, po prostu, bycie człowiekiem.
Mówi o jednostkach jako błądzących, poszukujących. Widzi w nich jednak coś więcej niż tylko to, co złego zrobiły w swoim życiu. Ludzie to złożone istoty, na które trzeba patrzeć z szerszej perspektywy. Próbować zrozumieć, nie oceniać.
Wokalistka opowiada wreszcie o miłości, o zaufaniu, którym darzy pewną, bliską sobie, osobę. Wie, że nie zrobi mu niczego złego, że nie zabierze go tam, gdzie by nie chciał się znaleźć.
Chce burzyć mury milczenia, poznawać świat i ludzi. I namawia innych do tego samego. Żeby spojrzeć dalej, odciąć nienawiść i włączyć dopływ miłości. Dopiero to mogłoby zakończyć wojny, nieporozumienia, uratować świat. O tym marzy Kiwanuka, który chce piękna i dobra, chce wspaniałości.
