Życie we współczesnym świecie niesie ze sobą wiele zagrożeń. Nie wszyscy przechodzimy przez nie bez szwanku. Wszyscy walczymy codziennie ze swoimi demonami, starając się jakoś wiązać koniec z końcem, nie ulegając zdradliwym pokusom, czy innym pułapkom, jakie zastawia na nas los. Glaca w tym kawałku śpiewa o tym, jak czasem trudno jest iść przez ten świat, gdy wokół nas dostrzegamy tak wiele zła.
Dla wokalisty największym naszym wrogiem jest apatia i brak rozsądku, przez które pakujemy się co rusz w kłopoty. Przecież często zdajemy sobie sprawę z tego, że nasze decyzje mogą mieć poważne konsekwencje, ale i tak je podejmujemy, naiwnie licząc na to, że unikniemy zapłaty. Tymi „ostrzeżeniami”, które często lekceważymy są właśnie tytułowe znaki.
Za przykład autor przytacza tutaj historię Krzysztofa Raczkowskiego, perkusisty zespołu Vader, który przegrał walkę ze swoimi nałogami i zmarł w wieku 35 lat w wyniku niewydolności serca. Właśnie takie sytuacje każą nam często zastanawiać się nad wyznawanymi wartościami i ścieżkami, którymi kroczymy w życiu.
Śmierci Doca można przecież było uniknąć, czy to na drodze interwencji najbliższych, terapii czy czegokolwiek innego. Niestety zazwyczaj sprawa musi przybrać dramatyczny obrót, by człowiek się opamiętał i otworzył w końcu oczy. Dlatego też Glaca zachęca nas tutaj do tego, byśmy nie pozostawali obojętni, byśmy myśleli, czuli i zastanawiali się nad tym, co robimy.
