Z rozmyślań przy śniadaniu to album, który w warstwie lirycznej inspirowany jest Dziesiątą Muzą. Część zamieszczonych na krążku piosenek została nazwana tytułami filmów. Do tego grona zaliczają się również Myszy i ludzie.
Myszy i ludzie to tytuł powieści Johna Steinbecka z 1937 roku. Książka doczekała się dwóch adaptacji, zrealizowanych w latach 1939 (reż. Lewis Milestone) oraz 1992 (reż. Gary Sinise). Ze względu na większą popularność drugiego filmu możemy przypuszczać, że to właśnie on był główną inspiracją dla zespołu.
Historia osadzona jest w Kalifornii, w czasach Wielkiego Kryzysu lat trzydziestych. Dwójka przyjaciół, George i Lennie (w filmie z 1992 roku grany przez Johna Malkovicha) wędrują pomiędzy kolejnymi farmami, poszukując zatrudnienia. Problem stanowi upośledzenie umysłowe Lenniego – wielkiego mężczyzny, nie zdającego sobie sprawy z siły, którą dysponuje. Ostatecznie doprowadzi to do tragedii.
W piosence Myslovitz Lennie pełni funkcję podmiotu lirycznego. Treść utworu stanowi alienacja mężczyzny, który ze względu na problemy umysłowe nie może odnaleźć miejsca w społeczeństwie; pada ofiarą ostracyzmu oraz niezrozumienia (Mówią źle, mówią zły, mówią wariat). Pogrążony we wstydzie i rozpaczy, marzy o wyśnionej przyszłości, kiedy wspólnie z George’em założy własne ranczo oraz wreszcie odizoluje się od groźnego świata (Miałem kiedyś plan zostawić wszystkich was / Odmienić dziwny los, zbudować sobie raj). Zło obecne w pozornie normalnych ludziach nie umożliwi mu jednak realizacji tych planów.
Finalną konkluzję utworu stanowi stwierdzenie, że w każdym z was jest wariat. W rzeczywistości nie ma ludzi szalonych i normalnych; wszystko zależy od punktu widzenia.
