Sfera Ebbasta
Sfera Ebbasta
Sfera Ebbasta
Sfera Ebbasta
Ten utwór Sfery Ebbasty i Shivy ma znacznie bardziej melancholijny i introspektywny charakter niż poprzednie. Głównym tematem jest poczucie zagubienia ("Sei persa [...] E sono perso anch'io"), które dzieli narrator (głównie Sfera w refrenie i pierwszej zwrotce) z osobą, do której się zwraca. Tekst opisuje bezsilność w obliczu problemów tej osoby; narrator chciałby jej pomóc, dać "inne życie" lub "ukraść sny szczęśliwych ludzi" i umieścić w jej głowie, ale nie wie, jak to zrobić. Wspomina o trudnościach w ich relacji, braku zaufania i dystansie, który powstał, choć nadal o niej myśli i śledzi jej aktywność w mediach społecznościowych. Palenie papierosów jest przedstawione jako sposób radzenia sobie ze stresem i natrętnymi myślami.
W drugiej zwrotce Shiva rozwija temat, odnosząc go również do siebie – czuje się na krawędzi sukcesu i załamania ("manicomio") i wyraża wdzięczność za spotkanie tej osoby, która pomogła mu, gdy sam czuł się jak rozbitek ("naufrago"). Następnie skupia się na analizie przyczyn zagubienia adresatki utworu, sugerując trudne dzieciństwo, problemy rodzinne (konflikt z ojcem, pustka pozostawiona przez rodziców), kompleksy i ucieczkę w substancje ("inghiotti compresse"). Przedstawia ich oboje jako "dzieci oszustwa" ("figli dell'inganno"), ukształtowane przez trudne doświadczenia i być może niezdolne do fundamentalnej zmiany, co tłumaczy ich wspólne poczucie zagubienia.