Sum 41
Sum 41
Tekst piosenki opowiada o poczuciu buntu i deziluzji wobec społeczeństwa oraz własnej tożsamości. Artysta opisuje swój stan jako "nic nie robienie", bez celu i kierunku, porównując się do wirującego w kółko. Odrzucając konwencje i normy społeczne, określa siebie jako "Johnny Libertine" - symbol buntu i odmienności. Jednocześnie podkreśla swoje poczucie wyższości i odseparowania się od reszty społeczeństwa, czując się jako ktoś wyjątkowy, ale jednocześnie osamotniony.
W zwrotkach artysta kontynuuje swoją narrację, wyrażając swoją arogancję i przekonanie o swojej wyjątkowości. Choć widzi siebie jako "świętego" niezgadzającego się z narzekaniami społeczeństwa, to jednocześnie jest świadomy swojej przegranej i tragedii. Przepełniony wyższością duma i bunt mieszają się z głębokim rozczarowaniem i cynizmem.
W części mostka artyści wyrażają swoje znużenie hipokryzją społeczeństwa i poczucie zmagania się z własnymi demonami. Zwracają uwagę na fałszywą rzeczywistość, w której ludzie udają, że są szczęśliwi, podczas gdy tak naprawdę toną w nieszczęściu. W ostatnim refrenie artyści powtarzają swój pseudonim, "Johnny Libertine", podkreślając swoją niezależność i wyjątkowość, ale równocześnie akceptując, że to jest tożsamość, którą przyjdzie im zaakceptować, nawet jeśli jest to jedyny los, jaki przyszło im przeżyć.