Tarja
Tarja
Tarja
Tarja
Piosenka jest refleksyjną i emocjonalną opowieścią o utracie, niedocenieniu i nieodwracalnym przemijaniu. Narrator wyraża ból wynikający z braku zrozumienia i odrzucenia, które czuje ze strony innych. Słowa utworu są pełne melancholii, a motywy znikania, ciszy i nieobecności podkreślają nieuchronność ostatecznego rozstania.
W pierwszej zwrotce narrator mówi o tym, jak jego głos jest tłumiony, a słowa – które mogłyby być bronią – pozostają niesłyszane. Wspomina o poddaniu się w obliczu braku możliwości zmiany sytuacji i wyrażenia swojego bólu. Jego słowa odbijają się echem, ale nie docierają do nikogo.
W refrenie podkreśla, że prawdziwa wartość jego obecności zostanie zauważona dopiero po jego odejściu, kiedy cisza stanie się nie do zniesienia. To gorzka refleksja nad ludzką naturą – często doceniamy kogoś lub coś dopiero po stracie. Narrator mówi o potencjale, który mógł istnieć („What we might have been”), ale został zaprzepaszczony.
Druga zwrotka rozwija temat bólu i rozliczenia z przeszłością. Narrator wspomina, że wspomnienia są jak wewnętrzne płomienie, które muszą płonąć, by oczyścić duszę. Opisuje proces znikania tego, co kiedyś było ważne, i pozostawienia jedynie cieni. Ten „parad miłości i bólu” to metafora dla przemijania i konsekwencji naszych decyzji.