W tym tworze Conor śpiewa o tym, jak czasem ciężko jest trwać w przekonaniu, że nasze życie ma jakiś sens. Nie każdy jest na tyle szczęśliwy, by mieć w sobie pewność co celowości własnej egzystencji. Wielu z nas wciąż szuka swojego miejsca i to wśród takich właśnie ludzi znajduje się autor.
Chce on wierzyć w to, że jesteśmy częścią czegoś większego, że nasze życia są czymś więcej niż wydaje się na pierwszy rzut oka. Trudno mu jednak wciąż tak myśleć, szczególnie gdy sam czuje się samotny, odizolowany od innych. Czasami w chwilach słabości wydaje mu się, że jest po prostu naiwny, że tak naprawdę nie ma czegoś takiego jak sens istnienia i skazani jesteśmy na jałową tułaczkę przez życie.
Widzimy jednak, że jest w życiu wokalisty coś, co sprawia że pojawia się w jego sercu nadzieja. Chodzi tutaj o miłość, świadomość tego, że nie jesteśmy sami i mamy przy sobie kogoś, kto będzie dzielić z nami swój los. Gdy w życiu O’Briena jest ktoś, kogo można kochać, wszystko wydaje mu się lepsze, pełniejsze, właściwe. Poprzez ten kawałek chce nam więc dać do zrozumienia, że miłość jest jedną z najważniejszych wartości w ludzkim życiu. To ona napędza nas, daje nam poczucie sensu i celu, a bez niej jesteśmy niekompletni.
