Clouds.
Clouds.
Clouds.
Clouds.
Clouds.
Tekst piosenki jest głęboko nastrojowy i pełen symboliki, eksplorując miłość, cierpienie i jedność z naturą w sposób melancholijny i poetycki. W pierwszej zwrotce podmiot liryczny opisuje wzajemne wspieranie się w bólu i słabości, wskazując na głęboką więź między dwoma osobami. Mówi o swoim „jesiennym sercu” – symbolu delikatności, przemijania i ofiarowania tego, co ma najlepszego. Wyznaje swoje grzechy i prosi o przebaczenie, podkreślając potrzebę odkupienia i uzdrowienia w tej relacji.
Druga zwrotka wprowadza obraz kruka śmierci, który staje się zarówno zwiastunem, jak i towarzyszem, oferując miłość i obietnicę czegoś, co nadchodzi. Kruk symbolizuje nieuchronność przemijania i powiązanie ze światem duchowym. Opis otaczających wzgórz i leśnych sal dodaje elementu mistycyzmu i zapowiada bliskość natury jako miejsca spoczynku i ukojenia.
W mostku podmiot liryczny mówi o melodiach melancholii, które rozbrzmiewają na dworach i o pięknych kwiatach składanych u stóp ukochanej osoby, co stanowi wyraz szacunku i miłości. To chwila piękna i oddania w świecie pełnym smutku.