"Waco, Texas" to utwór pochodzący z wydanego 8 sierpnia 2025 roku albumu studyjnego Ethel Cain, znanej także jako Hayden Anhedonia, zatytułowanego "Willoughby Tucker, I’ll Always Love You". Wydawnictwo ukazało się za pośrednictwem wytwórni Daughters of Cain Records. Projekt to prequel do albumu "Preacher’s Daughter" z 2022 roku.
Piosenka "Waco, Texas" to ballada o miłości, samozniszczeniu i bolesnym uświadomieniu sobie, że oddanie nie zawsze wystarcza. Utwór splata wątki współuzależnienia, żalu i duszącego ciężaru niespełnionych oczekiwań. "Waco, Texas" to portret związku, który pochłania wszystko na swojej drodze. Narratorka oscyluje między desperackim oddaniem a gorzkim wyrzutem sumienia, uwięziony w cyklu, w którym miłość jest zarówno trucizną, jak i lekarstwem.
Talent Ethel Cain tkwi w jej zdolności do nadania złamanemu sercu apokaliptycznego charakteru – to nie tylko piosenka o rozstaniu, ale i mowa pogrzebowa dla miłości, która od początku była skazana na niepowodzenie. Rozległa struktura utworu odzwierciedla wyczerpującą, niekończącą się naturę bólu, pozostawiając słuchacza z tym samym dręczącym pytaniem: Czy tak będzie już zawsze? Odpowiedź, domniemana, lecz nigdy niewypowiedziana, brzmi: tak.
W informacji dotyczącej albumu czytamy: "'willoughby tucker, i’ll always love you' jest już dostępne wszędzie. Jakoś trudniej uwierzyć, że ten projekt w końcu wyszedł, niż w przypadku 'Preacher’s Daughter'. To, co początkowo błędnie wzięłam za nienawiść do tego albumu, tak naprawdę uświadomiło mi, że wciąż rezonuje on ze mną o wiele głębiej niż 'Preacher’s Daughter', kiedy się ukazał".
"Nadal wydaje się surowy i zbyt bliski. Zdałam sobie sprawę, że nie nienawidzę tego albumu, po prostu wciąż jestem przytłoczona tym, jak realistyczny się wydaje. To chyba najstraszniejszy album, jaki kiedykolwiek nagrałam. 'willoughby tucker' to jedna długa piosenka o miłości. Motyw przewodni Willoughby’ego jest moim ulubionym utworem bez cienia wątpliwości. 'Perverts' istnieje tylko dlatego, że @matthewtomasi i ja stworzyliśmy ten utwór jako pierwszy".
"Chciałam spróbować uchwycić dźwiękowo mdły, oszałamiający strach i przypływ miłości, i uświadomić sobie, że bez względu na to, co się wydarzy, ostatecznie zostaniesz przez to fundamentalnie odmieniony. To nadal brzmi dla mnie prawdziwie. [...]".
