Dziękujemy za wysłanie interpretacji
Nasi najlepsi redaktorzy przejrzą jej treść, gdy tylko będzie to możliwe.
Status swojej interpretacji możesz obserwować na stronie swojego profilu.
Dodaj interpretację
Jeśli wiesz o czym śpiewa wykonawca, potrafisz czytać "między wierszami" i
znasz historię tego utworu, możesz dodać interpretację tekstu. Po sprawdzeniu
przez naszych redaktorów, dodamy ją jako oficjalną interpretację utworu!
Tekst jest oskarżeniem rzuconym pod adresem matki i ojca, którzy popełnili kilka błędów wychowując mężczyznę - podmiot liryczny utworu. Dziś, będąc już dorosłym człowiekiem, zaczyna być świadom, w jaki sposób wykoślawione dzieciństwo wpłynęło na jego późniejsze życie: Jestem przez was przytłoczony, genetycznie obciążony / Czuję wielką słabość w sobie, dla nich jestem nikt.
Przytoczona słabość może wynikać z kilku różnych błędów wychowawczych, takich jak chorobliwa nadopiekuńczość. Druga zwrotka dość jednoznacznie sugeruje jednak, że chodzi raczej o przemoc domową, która trwale wykrzywiła umysł mężczyzny. Dorastając przy akompaniamencie krzyków i bicia, sam nasiąknął złem, dającym o sobie znać w dorosłym życiu: Zawsze sobie golę głowę, nie kupuję tylko biorę / Nie potrafię robić nic, tylko rzeczy złe / Nienawidzę bycia miłym, bo uwielbiam budzić niechęć.
Z powyższych słów możemy wyciągnąć wniosek, że mężczyzna albo w jak najbardziej dosłowny sposób wszedł na drogę bezprawia, albo też jego życie osobiste nasiąknęło nienawiścią, egoizmem i goryczą; nie potrafi otworzyć się na drugiego człowieka i okazywać pozytywnych uczuć.
Gdy uświadomił sobie, że dobrzy rodzice wcale nie byli tak bardzo dobrzy, a droga, którą mu wskazywali, wcale nie była najlepsza, zadaje retoryczne, przesiąknięte gniewem pytanie, kierowane do ojca i (lub) matki: Co mam zrobić, co teraz zrobić, powiedz mi. Oczywiście, jest już zbyt późno, aby cokolwiek zmienić.
