The Neighbourhood
The Neighbourhood
The Neighbourhood
The Neighbourhood
The Neighbourhood
Ten utwór to opowieść o kimś, kto jest tak przeciążony własnym chaosem wewnętrznym, że nie jest w stanie przyjmować żadnych słów z zewnątrz — nawet tych szczerych, nawet wypowiadanych przez bliską osobę. W pierwszej zwrotce bohater mówi o odrętwieniu, o spalaniu się od środka, o potrzebie czegoś prawdziwego i surowego, której druga osoba nie potrafi wypełnić. W pre-chorusie słychać bezradność: on wie, że zachowuje się dziwnie, chciałby znikać, zamykać uszy, uciekać od lęków, bo komunikacja staje się dla niego czymś bolesnym. Refren to punkt kulminacyjny — wszystko w jego głowie krzyczy tak głośno, że cudze słowa już do niego nie docierają.
Druga zwrotka odsłania, że relacja od dawna męczy go mentalnie, że próbuje, ale próba kosztuje go coraz więcej. Przyznaje, że stał się fałszywy, że kłamie w rozmowach, jakby jego emocjonalna obecność dawno wyparowała. Kolejne powtórzenia refrenu podkreślają to całkowite odcięcie: on „przyciszył” drugą osobę nie dlatego, że jej nie lubi, ale dlatego, że sam tonie we własnym hałasie. Utwór opowiada o wycofaniu, które nie wynika z braku miłości, lecz z przeciążenia — i o momencie, w którym wewnętrzny krzyk zagłusza cały świat.