Zeus
Zeus
Zeus
Tekst jest surową, autobiograficzną opowieścią o dorastaniu w przemocy, biedzie i emocjonalnym chaosie, gdzie ból staje się codziennością, a nie wyjątkiem. Podmiot liryczny pokazuje, że jego droga nie była napędzana pieniędzmi ani statusem, lecz walką o przetrwanie i zachowanie własnej tożsamości. „Bólterier” działa tu jak metafora – uosobienie bólu, który gryzie, nie puszcza i kształtuje charakter. To historia człowieka wychowanego w twardych warunkach, który wcześnie zetknął się ze stratą, przemocą i poczuciem bezsilności.
Druga warstwa utworu dotyka konsekwencji tej przeszłości: traumy, depresji, lęków i trwałych śladów zapisanych w psychice i ciele. Tekst pokazuje, że ból nie znika – on zostaje w krwiobiegu, w pamięci, w reakcjach na świat – ale jednocześnie staje się paliwem do zmiany i tworzenia. Muzyka i słowa są tu furtką ucieczki, próbą nadania sensu chaosowi i dowodem, że nawet z najniższego punktu można się przekształcić, choć nigdy „bez kosztów”. To manifest brutalnej szczerości: życie boli, a dojrzałość polega na tym, by to unieść, a nie udawać, że jest „super”.