Ten utwór to refleksyjna, surowa i szczera opowieść o zgubnym pościgu za "złotem" – symbolem sławy, pieniędzy i iluzji sukcesu, który okazuje się być tylko „fool’s gold” – oszustwem, fałszywym blaskiem, który oślepia i odcina od prawdziwego siebie. Murs, Wrekonize i Bernz zanurzają się w osobistych wersach, gdzie luksus miesza się z pustką, a sukces z zatraceniem.
Zwrotki są jak kroniki życiowych wstrząsów – Murs przyznaje się do ryzykownych chwil, balansowania między seksem, śmiercią i samotnością. Wrekonize eksploruje temat poszukiwania duszy w zniszczonym świecie, gdzie nawet „odrobina soul na ulicach” ginie pod ciężarem rozczarowania. Bernz rzuca kąśliwym humorem, wyśmiewając fałszywych raperów i własne doświadczenia z chciwością i wpływem otoczenia. Cały numer to wezwanie do obudzenia się, zatrzymania tej spirali pogoni za niczym i powrotu do czegoś prawdziwego. Refren – pełen żalu, z melancholijnym „I lost my own and I can’t get home” – mówi więcej niż tysiąc punchline’ów: czasem to, za czym gonisz, niszczy to, kim jesteś.
