Ten utwór to dziki hymn pokolenia ludzi, którzy żyją intensywnie – jakby jutro miało nie nadejść. To opowieść o jednej z tych nocy, kiedy nie ma miejsca na lęk, ocenę, rozsądek ani kalkulacje – tylko adrenalina, muzyka, dym, pot, ciało i ekipa. Murs zaczyna od klimatu ulicznej anarchii – „Tonight is epic” – wchodzimy w noc, gdzie każda decyzja może być błędem, ale właśnie o to chodzi. To jest jazda bez trzymanki, w której bardziej boisz się zmarnować chwilę niż oberwać kulką.
Bernz dorzuca energię człowieka, który haruje cały tydzień, ale dziś – „na przepustce” – rozkurwia klub, miasto i rzeczywistość. To moment dla outsiderów, marzycieli, kreatywnych psycholi, którzy w życiu najwięcej zawdzięczają sobie. Wrekonize zamyka całość w poetyckim transie – to już nie tylko impreza, to lot, ekstaza, euforia, „czarne skrzydła, whiskey, lady luck”, a wszystko podszyte wrażliwością człowieka, który nie chce zgasnąć w szarej rutynie. Ten kawałek to pochwała życia na krawędzi, brudnego szczęścia i intensywnych ludzi, którzy znaleźli rodzinę wśród low life’ów.
