Anna von Hausswolff
Anna von Hausswolff
Anna von Hausswolff
Anna von Hausswolff
Anna von Hausswolff
Ten utwór jest jak rozmowa dwóch dusz po przejściach — kobiety i mężczyzny, którzy spotykają się po czasie, już nie po to, by odbudować przeszłość, ale żeby wreszcie wypowiedzieć prawdę. Ona mówi: „zobacz mnie taką, jaką jestem”, nie jako wspomnienie ani fantazję, ale jako kobietę, która przeszła przez emocjonalny sztorm i wyszła z niego silniejsza. On odpowiada tonem skruchy, pełnym niedopowiedzeń, jak ktoś, kto rozumie, że przegrał coś nieodwracalnie, ale wciąż nosi to w sercu. Ich dialog to mieszanka czułości, winy i tęsknoty — jakby każde słowo miało przywrócić coś, co dawno zatonęło w ciszy między nimi.
„When I see you, I lose my face” — to zdanie streszcza całą dynamikę utworu. Spotkanie z drugą osobą to tu nie romantyczna scena, lecz utrata kontroli, zderzenie z czymś pierwotnym i bolesnym. Ocean, o którym śpiewają, jest symbolem tego, co dzieli, ale też tego, co wciąż łączy — nieujarzmionej emocji, wspólnego snu, który nie chce umrzeć. W końcówce Iggy Pop wypowiada słowa jak modlitwę: „The dream wash over thee, and unleash your seas on me” — to już nie wyznanie miłości, lecz poddanie się sile, której nie sposób zrozumieć, tylko przyjąć.