Fletcher
Fletcher
Fletcher
Ten tekst to emocjonalna opowieść o zagubieniu, wewnętrznym chaosie i próbie odnalezienia sensu w życiu, które nie wygląda tak, jak bohaterka sobie wyobrażała. Świat wokół jest głośny i pełen oczekiwań, ale dopiero w ciszy nocy – gdy wszyscy śpią – może usłyszeć własne myśli. W momentach samotności „dzwoni do Boga”, prosząc o wskazówki, bo czuje się rozbita i pusta. Jej życie przypomina jazdę rozpędzonym autem bez celu lub szaloną przejażdżkę kolejką górską – pełną zakrętów, nagłych wzlotów i upadków, które wywołują lęk i dezorientację.
Druga część tekstu to rozczarowanie sobą i przeszłością – przyznanie, że sama wpadła w pułapkę historii, które sobie opowiadała, i pozwoliła na wiele rzeczy, które ją zniszczyły. W tle płoną pożary, a w środku trzęsienie ziemi – symboliczne obrazy stanu emocjonalnego. Refren powtarzany niczym mantra wyraża zmęczenie ciągłą walką i brakiem spełnienia. Ale w zakończeniu pojawia się iskra akceptacji: „Zamykam oczy, moje marzenia się zmieniają – i dobrze mi z tym.” To piosenka o chaosie, który boli, ale może też być początkiem nowego porządku.