Grima
Grima
Tekst kreśli obraz pierwotnego, gęstego lasu pogrążającego się w mroku podczas gwałtownej, nocnej burzy. Chociaż las "czernieje", niektóre drzewa, jak jodły, zachowują swoją zieleń, tworząc kontrast. Noc "pędzi po niebie", a nawałnica "złości się, wyjąc pod księżycem", co podkreśla dynamikę i furię żywiołów. Wśród odgłosów błyskawic, grzmotów i trzasku starej sosny, pojawia się tajemniczy "szept", który przemyka "w nocnym mroku pod czerwonym listowiem". Wybrzmiewa również błaganie lub zaklęcie "odwróć piorun", świadczące o odczuwanym zagrożeniu ze strony potężnej burzy.
Las ten jest przedstawiony jako "głęboka knieja" i bezkresny "bagnisty kraj", w którym wędruje mitologiczny leśny duch – Leszy. Jest to miejsce tak dzikie i niedostępne, że zdaje się pochłaniać nawet światło gwiazd i księżyca. Ta "niema głusza" skrywa w sobie nieokreślone "tajemnice", co nadaje jej aurę starożytności i pierwotnej magii. Obecność Leszego oraz ukryte sekrety potęgują wrażenie tajemniczości lasu, dodatkowo wzmacniane przez szalejącą burzę i zagadkowy szept.