Grima
Grima
Tekst wyraża silne poczucie wolności, pragnienie transformacji oraz głęboką więź z potężną, syberyjską przyrodą, symbolizowaną przez rzekę Jenisej. Powtarzające się obrazy – upadku "kamieniem na dno", wzniesienia się "ptakiem w niebiosa" czy zniknięcia "lisem w lasach" o "jenisejskiej zorzy" – sugerują możliwość przybierania różnych form i swobodnego poruszania się w obrębie żywiołów. Zmysłowe doznania, jak "wiatr we włosach" czy "głębia w oczach" przywodząca na myśl wody Jeniseju, podkreślają jedność z tym majestatycznym krajobrazem.
Jednocześnie utwór dotyka filozoficznych aspektów istnienia, mówiąc o tym, jak "splecione jest wszystko i nic", a "radość i strach" współistnieją. Życie i los są przedstawione jako wiecznie obracające się "koło słońca" i "wrzeciono losu", które niczym potężny "wir wodny" wciąga w swój nurt. Sugeruje to akceptację cyklicznej natury bytu, przeznaczenia i nierozerwalnego związku przeciwieństw, wpisanych w wielki porządek wszechświata, którego częścią jest przyroda Jeniseju.