Jessie Reyez
Jessie Reyez
Jessie Reyez
Jessie Reyez
Jessie Reyez
Ten tekst to romantyczna i szczera opowieść o miłości, która pojawiła się nagle, intensywnie i z pełnym przekonaniem, że to ta jedyna. Bohaterka (lub bohater) opisuje pierwszą randkę, podczas której padły poważne tematy – dzieci, małżeństwo, wspólna przyszłość – i choć może to brzmieć szaleńczo, w sercu czuje pewność: kiedy wiesz – to wiesz.
To uczucie jest tak silne, że od razu zostaje przekazane rodzinie, a decyzje życiowe podejmowane są natychmiast, bez wahania. Ale jednocześnie w tle pojawia się lęk – prośba do ukochanej osoby, by nie zmieniała zdania, by nie wycofała się nagle z tej bliskości, która miała być tak pewna.
Refren to błaganie o stałość: „Nie mów, że nie wierzysz, że mogę być tą ostatnią osobą, którą pokochasz”. Bo kiedy już się otwierasz, kiedy inwestujesz serce po tylu wcześniejszych zawodach, to strach przed kolejnym zranieniem staje się ogromny.
To piosenka o nadziei i delikatności rodzącego się uczucia. O tym, jak trudno zaufać po złamanym sercu, ale jak piękne i potężne może być to „coś”, gdy wreszcie trafi na właściwą osobę. I choć wszystko wydarzyło się szybko – to w środku jest pewność. Bo czasem naprawdę wiesz, że to to.