Jessie Reyez
Jessie Reyez
Jessie Reyez
Jessie Reyez
Jessie Reyez
Ten tekst to poruszająca opowieść o miłości niemożliwej – uczuciu, które jest prawdziwe, głębokie, ale z góry skazane na ciszę i niespełnienie. Główna bohaterka zakochuje się w kimś, kto jest już w związku, w kimś lojalnym, wiernym... i właśnie dlatego wie, że nigdy nie będą razem.
To nie jest historia zdrady – to historia moralnego konfliktu, w którym serce chce, ale sumienie milczy. Ona nie chce burzyć czyjegoś życia, nie chce być tą, która „strzela pierwszy strzał”, mimo że widzi i czuje, że między nimi coś się tli.
Refren to swoisty toast – za wszystkie noce, których nie przeżyją razem, za pocałunki, które nigdy się nie wydarzą, i za emocje, które zostaną przelane na innych ludzi, mimo że nikt już „nie dorówna” temu jednemu. Jest w tym ogromny smutek, ale też dojrzałość – świadomość, że nie każda miłość musi zostać zrealizowana, żeby była prawdziwa.
To piosenka o tęsknocie, o godzeniu się z losem, o bólu wynikającym nie z zerwania, ale z tego, że coś pięknego nigdy nie miało szansy zaistnieć. I choć boli, bohaterka wybiera szacunek – do siebie, do drugiej kobiety, do niego. To elegancka, melancholijna forma rezygnacji, która zostawia ślad głęboko pod skórą.