Karol G
Tiësto
Ta piosenka to poruszające wyznanie miłości tak głębokiej, że utrata ukochanej osoby wydaje się nie do przeżycia. Bohaterka mówi wprost – może żyć bez powietrza, ale nie bez niego. Sama myśl, że mógłby być z inną, że jego usta mogłyby dotykać kogoś innego, rozdziera ją od środka. W jej oczach to nie jest zwykła relacja – to miłość życia, jedyna, niezastępowalna, nienegocjowalna.
W drugiej części pojawia się też czułość i marzenie o wspólnej przyszłości – starzeniu się razem, wzajemnej opiece. To miłość totalna, nie tylko namiętna, ale też codzienna, troskliwa. Całość utrzymana jest w dramatycznym tonie, niemal modlitewnym – bohaterka błaga Boga, by zabrał jej wszystko, tylko nie tego mężczyznę. To hymn serca, które kocha aż do granic bólu i nie wyobraża sobie życia bez tej jednej osoby.