Kidzlori
Kidzlori
Kidzlori
Kidzlori
Ten tekst opowiada o niepowstrzymanej determinacji artysty, który parcie naprzód traktuje jako życiowy imperatyw, nie zważając na przeszkody czy próby zatrzymania go przez innych ("idę przed siebie, więc nie trzymaj mnie"). Odczuwa silną presję czasu i wewnętrzny pęd do osiągnięcia sukcesu materialnego ("zarobić cash", "nowy designer") oraz zdobycia wysokiej pozycji ("wejść na tą górę"). Jednocześnie zmaga się z wewnętrznym konfliktem, poczuciem obecności "zła" lub "demonów", które go napędzają, ale też wyczerpują, oraz z niepewnością co do słuszności własnych wyborów ("nie wiem, co dobre dla mnie").
Drugi akapit skupia się na źródłach motywacji artysty, którymi są rodzina, muzyka i pieniądze, oraz na jego ogromnym poświęceniu dla twórczości ("nagrywam te hity do późna", "wylewam siebie na tracku"). Podkreśla trudności związane ze swoim stylem życia, sugerując, że mało kto byłby w stanie im sprostać. Artysta kładzie nacisk na autentyczność swojego przekazu ("Mówię co widzę") i lojalność wobec najbliższego otoczenia ("Zabieram braci na trasę"), jednocześnie wyrażając pogardę dla tych, którzy go opuścili lub w niego zwątpili, uznając ich drogę za przegraną.