Tekst wyraża zachwyt związany z wędrówką poprzez niezmierzoną pustynię, której czar sprawia, że podróżnik doświadcza nieomal metafizycznych doznań. Otwarta przestrzeń pod „letnim księżycem” oddziałuje na jego zmysły z taką siłą, że nie waha się nazwać ją „swoją Shangri-La” (synonim raju) i obiecuje, że pewnego dnia z pewnością powróci. Malowniczy opis przywodzi na myśl scenerię z pogranicza snu i jawy.
Fragment mówiący o „zasiadaniu wśród starców doniosłej rasy” mógł zostać zainspirowany przez twórczość Tolkiena, którym interesował się Robert Plant. Być może autor tekstu miał na myśli nieśmiertelnych, dostojnych elfów?
Chociaż Kaszmir to region położony w Azji, na pograniczu Indii, Chin oraz Pakistanu, Plant napisał tekst pod wpływem podróży przez pustynię w... Maroku. Żaden z członków zespołu nie miał wówczas okazji odwiedzić Kaszmiru. Jak wyjaśnił wokalista:
„Cała inspiracja wzięła się z faktu, że droga biegła i biegła przed siebie. To była jednopasmówka, która na czysto przecinała pustynię (...) wydawało się, że nigdy nie będzie miała końca”.
