Tekst tej piosenki to brutalna, teatralna opowieść o tyranii, buncie i upadku króla — o symbolicznym „Königsmord”, czyli królewobójstwie. Utrzymany w mrocznym, niemal operowym tonie, przedstawia los władcy, który przez chciwość i okrucieństwo doprowadza do własnej zguby. Choć jest "dumny i piękny", to król jest jednocześnie złodziejem i mordercą, a jego koniec jest nieunikniony — „auch du kannst bluten” ("i ty możesz krwawić").
Narracja utworu prowadzi przez momenty zgrozy, spisków i rewolucji. Ciemność spada na dusze, zło zasiada na złotym tronie, ale pojawia się bohater — symbol oporu i nadziei. Lud – dotąd ciemiężony – w końcu sięga po miecz i przelewa krew tyrana, by samemu zapanować nad zniszczoną krainą.
Motywy krwi, ognia, śmierci i złudzenia („grins mislead from a wicked sight”) wzmacniają atmosferę grozy i tragizmu. Repetytorystyczny refren „König, König...” brzmi jak złowroga pieśń ludowa – mantra tłumu, który przychodzi po sprawiedliwość. To nie tylko historia politycznego przewrotu, ale także metafora końca każdej tyranii — przypomnienie, że nawet najpotężniejszy władca może upaść, a jego krew wsiąknie w ziemię, którą wcześniej zbrukano. W warstwie emocjonalnej to utwór o zemście, odkupieniu i nieuchronności sprawiedliwości, która przychodzi tej nocy.