Tekst tej piosenki to mroczna, introspektywna podróż przez umysł i duszę osoby zmagającej się z wewnętrznymi demonami, poczuciem wyobcowania i duchowej walki. Bohater utworu zdaje się tkwić w stanie zawieszenia między snem a koszmarem, światłem a ciemnością, życiem a czymś głębszym, bardziej nieuchwytnym — może śmiercią, może przemianą.
Motywy takie jak „silence”, „creatures of the night”, „broken dreams” i „devil cast a spell on me” wskazują na doświadczenie głębokiego cierpienia psychicznego, być może depresji lub kryzysu egzystencjalnego. To świat, w którym realność miesza się z symboliką wewnętrznego piekła — niekoniecznie dosłownego, ale psychicznego.
Refren „Lost in my own nightmare” i wyznanie „the dark is where I choose to be” sugerują, że podmiot liryczny świadomie wybiera odosobnienie i mrok — nie z rezygnacji, lecz jako formę autonomii. To odcięcie się od hipokryzji, słabości otoczenia i pustych wartości. Ucieczka od świata, który wiąże i osądza.
Tekst jest jak poetycki manifest outsidera, który nie boi się ciemności, ponieważ to właśnie w niej odkrywa prawdę — własną, bolesną, ale szczerą. To opowieść o poświęceniu, samotności i duchowym buncie. O człowieku, który nie chce już walczyć o zrozumienie — woli zniknąć w świetle złamanych snów, niż udawać wśród obłudników.