Tekst piosenki wyraża głęboką refleksję nad przemijaniem i pragnieniem ucieczki od doczesnych trosk. W pierwszej zwrotce podmiot liryczny zauważa, jak szybko minął czas, pozostawiając jedynie cień jego dawnego "ja" - białego jak duch. Podmiot nie zamierza opłakiwać utraty, lecz pragnie, aby ktoś zabrał go daleko od obecnej rzeczywistości. W tej ucieczce dostrzega nadzieję na spokój i ukojenie.
Refren podkreśla tęsknotę za wolnością poprzez metaforę ostatniego oddechu i dogasającej zapałki, symbolizujących koniec pewnego etapu życia. Podmiot liryczny zwraca się do Boga z prośbą o przemianę w ptaka, co oznacza pragnienie wyzwolenia i możliwość wzniesienia się ponad codzienne problemy. Ptak w tym kontekście symbolizuje wolność, lekkość i nowe perspektywy, do których dąży.
W drugiej zwrotce podmiot wyobraża sobie, jak woła do nieba, które pęka pod ciężarem jego modlitw. Opisuje uczucie wzbijania się w powietrze i zmniejszania się ziemi pod jego skrzydłami, co symbolizuje oddalenie się od ziemskich trosk i osiągnięcie nowego, wyższego poziomu bytu. Refren powtarza prośbę o przemianę w ptaka, podkreślając intensywność pragnienia ucieczki i odnalezienia spokoju w wolności.
