Tekst piosenki przedstawia metaforyczny obraz podróży przez życie, porównując ją do podróży rozbitego kowchegu (arkusza). Refren, powtarzany wielokrotnie, wyraża ideę nieustannego dążenia do szczęścia i ciągłego przemierzania życiowej drogi, nawet w miejscach, gdzie smutek i rozpacz są powszechnym widokiem, tak jak w "ikonach strasznych pięciopiętrowców".
W pierwszej zwrotce pojawiają się obrazy towarzyszące życiowej podróży, takie jak "aromat chmielny" i "dżentelmeni puszący dym", które reprezentują codzienne zmagania i ucieczkę od rutyny. Następnie tekst przekierowuje uwagę na zmagania z przeciwnościami losu, symbolizowanymi przez "sieci oszczepów" i "brak jabłkowego ratunku", odnosząc się do problemów społecznych i politycznych.
W drugiej zwrotce pojawia się refleksja nad sytuacją społeczno-polityczną, w której narratorka wyraża nadzieję na poprawę losu poprzez walkę z "złymi myślami" i obronę "nepotopimogo otczizny" (niezatapialnego ojczystego kraju). Pojawia się także odniesienie do znanego rosyjskiego rockmana, Wiktora Coja, i grupy Pussy Riot, symbolizujących różne aspekty walki o wolność i godność.
