Centralnym przesłaniem utworu jest stanowcze i wielokrotnie powtarzane żądanie szacunku, skierowane do słuchacza lub otoczenia – "Respektuj to kuzyn". Artyści, w tym opal1010101010 i Karych, manifestują ogromną pewność siebie ("era swaggera", "jestem frontmanem"), często kontrastując ją z przezwyciężonymi trudnościami z przeszłości, takimi jak zdrady ("w plecy dostałem już dużo noży"). Tekst opisuje fragmenty ich stylu życia: imprezy ("jägera", "koncert"), modę ("baggy spodnie"), szybkie samochody ("bolid") oraz poczucie bycia w centrum uwagi, co ma uzasadniać domaganie się uznania.
Drugi istotny wątek dotyczy relacji z kobietami oraz stosunku do krytyków. Kobiety pojawiają się jako postacie wspierające ("Ona mi życie ułoży"), ale też jako te określane mianem "bad and boujee" czy zainteresowane luksusem ("sushi", "drogie gucci"). Równocześnie artyści wyrażają całkowite lekceważenie dla swoich przeciwników ("hejterów"), których krytykę porównują do bezwartościowego szczekania ("kiedy mówi słyszę 'bark, bark'"). Podkreślają swoją niezależność i niechęć do przejmowania się negatywnymi opiniami ("I cannot park by bums"), manifestując siłę i dominację.