Tekst piosenki jest opowieścią o niedopasowaniu i niepewności, którą odczuwa bohater. Opowiada o poczuciu braku przynależności, które określa przez pryzmat niewiedzy, w jakim mieście się właśnie znajduje. Budzi się rano i kolejny raz przeraża go myśl o wstaniu z łóżka. Nie potrafi zrzucić ze swoich ramion ciężaru, które nieustannie na nich spoczywa, nie może znaleźć poczucia sensu, chęci do życia.
Utwór stanowi sprawozdanie z poczucia nieszczęścia. Człowiek nie umie odnaleźć się w miejscu, w którym żyje, ale jednocześnie boi się, że jakakolwiek zmiana przyniosłaby tylko szkody, kolejne problemy i nie zmieniła nic na lepsze. Nie potrafi zapanować nad swoją egzystencją i znaleźć w niej jakiegokolwiek oparcia.
Przyznaje, że musi porozmawiać z przyjacielem - to jego największe pragnienie. Bo czuje się głęboko samotny i opuszczony. I w ostateczności nieważne czy jest właśnie w Los Angeles czy może w Szanghaju - wszędzie czułby się tak samo. Utwór w całej rozciagłości stanowi swoistą parafrazę słów Neila Gaimana "gdziekolwiek się udasz, zabierasz tam siebie".
