Tekst piosenki, będący owocem współpracy Aleshena i Okekela, podkreśla ich autentyczność i determinację w dążeniu do celu, porównując swoją pracę w studiu do "gotowania" w stylu Waltera White'a i Jessego z serialu Breaking Bad – tworzą coś intensywnego i od podstaw, "bez maski", nie zważając na zewnętrzne oklaski czy chwilowe mody. Artyści deklarują pełne skupienie na głównym celu, ignorując poboczne zadania i rozpraszacze, a ich siłą napędową jest ciężka praca ("zajebana nocka, by robić numery"), szacunek własnego środowiska oraz świadomość swoich korzeni. Mimo presji i wewnętrznych demonów ("setki złych demonów, które wciąż we mnie drzemie"), manifestują silne poczucie własnej wartości i lojalności wobec "swojego domu".
Artyści nie ukrywają, że ich droga jest pełna wyzwań – od nauki na własnych upadkach ("upadek mnie uczy"), przez radzenie sobie z fałszywymi ludźmi przyciąganymi przez chwilową popularność ("sezonówka", "chorągiewa"), po konfrontację z tymi, którzy źle im życzą ("chcieli mnie zabić"). Okekel podkreśla swoje pochodzenie z "bloku, gdzie rzadka jest fortuna" i autentyczność płynącą "z serducha", podczas gdy Aleshen wspomina o trudnych wyborach innych i wszechobecnym negatywnym wpływie narkotyków na otoczenie, jednocześnie obserwując brutalne realia osiedlowe. Mimo tych mroczniejszych obserwacji, obaj pokazują siłę, niezachwianą wiarę we własną ścieżkę i bezkompromisowe podejście do zdobywania sceny.