PRO8L3M
PRO8L3M
PRO8L3M
Ten utwór Oskara to poetycka, trochę surrealistyczna relacja z codziennych wędrówek, w której drobne sytuacje z życia stają się pretekstem do refleksji nad pięknem i prostotą świata. W pierwszej zwrotce artysta opisuje typowe miejskie zdarzenia: wizytę w barach, pocztę, zdjęcia ze skarbówki, krótkie przyjemności jak cheat meal, a wszystko to podane w zadziornym, pełnym detali stylu, z humorem i autoironią. Choć życie bywa trudne i frustrujące, narrator potrafi wyłowić z niego momenty ulotnej radości i absurdalnej codzienności.
Refren jest prosty i rytmiczny, a jednocześnie kluczowy: „Chcę od życia trochę piękna / Daj mi dzisiaj trochę piękna”. To swoisty mantra, wyrażająca pragnienie chwili spokoju, kontaktu z ludźmi i piękna w drobiazgach. Druga i trzecia zwrotka rozwijają tę narrację, pokazując obserwacje ludzi w autobusie, drobne interakcje, codzienne scenki, które przynoszą refleksję i zachwyt nad prostymi momentami życia. Całość to mieszanka miejskiego reportażu, poetyckiej impresji i afirmacji piękna w codzienności, podszyta subtelnym humorem i czułym spojrzeniem na ludzi.