Wardruna
Wardruna
Ten utwór, utrzymany w klimacie mistycznym i folkowym, opowiada o przemianie, cyklach życia i siłach natury. Tekst nawiązuje do starodawnych rytuałów, odradzania się oraz duchowej podróży, symbolizowanej przez elementy przyrody, takie jak wiatr, słońce, księżyc, lodowiec, ryby czy niedźwiedź. Motyw „Hertō rādiþ” (prawdopodobnie archaiczna fraza) oraz „Reidmannē wiljan” i „Reidmannē walas” sugeruje kontekst rytualny, może nawet związany z wojownikami, wędrówką lub przeznaczeniem.
Refren oraz wersy o zanurzaniu się w mrok i ponownym narodzeniu („Som ny, eg ris frå mørkret” – „Jako nowy powstaję z ciemności”) sugerują odrodzenie po okresie ciemności lub próby. Artysta opisuje swoje przejście przez symboliczne ciemności i zanurzenie w pierwotne siły ziemi, by odnaleźć wewnętrzną siłę. Motyw tańca z księżycem i topnienia z lodem ukazuje jedność człowieka z naturą, a metafora powrotu ryby w górę rzeki do miejsca narodzin sugeruje podróż ku własnym korzeniom.
Podsumowując, utwór jest poetycką, rytualną opowieścią o odrodzeniu, cyklu życia i duchowej podróży, łączącą elementy nordyckiego folkloru z uniwersalnym przekazem o poszukiwaniu własnej tożsamości i siły w naturze.