Dziękujemy za wysłanie interpretacji
Nasi najlepsi redaktorzy przejrzą jej treść, gdy tylko będzie to możliwe.
Status swojej interpretacji możesz obserwować na stronie swojego profilu.
Dodaj interpretację
Jeśli wiesz o czym śpiewa wykonawca, potrafisz czytać "między wierszami" i
znasz historię tego utworu, możesz dodać interpretację tekstu. Po sprawdzeniu
przez naszych redaktorów, dodamy ją jako oficjalną interpretację utworu!
Ten utwór jest melancholijną refleksją nad utratą dzikiej natury oraz duchową więzią z dawnymi czasami, kiedy ludzie i zwierzęta byli bliżej siebie. Pierwsza zwrotka przedstawia narratora, który poszukuje swoich „bjørnesyster” i „bjørnebror” (siostry i brata niedźwiedzia), lecz odnajduje jedynie ślady. „Forlatt er skogens høvdingstol” (opuszczony jest tron lasu) sugeruje, że niegdyś potężny duch lasu został wypędzony, a jego matka („skogens mor”) została wygnana.
Las jest teraz miejscem ciszy i pustki („Hugens stilause skog”), jednak wspomnienia („kring minnas aldrande trær”) wciąż pozostają. Refren „Himinndotter” (Córko nieba!) zwraca się do siostry z lasu – być może duchowego przewodnika lub samej niedźwiedzicy – prosząc o wskazanie drogi do przeszłości i o przypomnienie tożsamości narratora.
