[Zwrotka 1]
Przez jeżyny i osty
Pod jesionami i dębami
Szłam szukać ukrytych ludzi
Dali mi broń i bogactwa
Cięli złote groźby zębami
Każdej nocy ich odwiedzałam
Nie, nie spałam
I każdy puchar, który mi przynosili
Wiesz, że tak było
[Refren]
Piłam do dna
Piłam do dna
[Zwrotka 2]
Moje oczy zaczęły się zapadać
Moja skóra zaczęła blaknąć
To, co uważałam za noc, było tysiącem lat
To, co uważałam za łyk, było tysiącem łez
Ale mimo to, mówili
[Refren]
Pij do dna
Pij do dna
[Zwrotka 3]
Jak nić, którą uprzędli
Były włosy kobiety
I suknie uszyte z jej najczulszego uroku
I puchar, który przynieśli
Do moich ust
Zdałam sobie sprawę, że piłam z siebie
[Refren]
Tak, to pochodziło ode mnie
Zostało zrobione ze mnie
Nadal piłam do dna
Nadal piłam do dna
[Outro]
Oh-oh
Oh-oh
Dziękujemy za wysłanie interpretacji
Nasi najlepsi redaktorzy przejrzą jej treść, gdy tylko będzie to możliwe.
Status swojej interpretacji możesz obserwować na stronie swojego profilu.
Dodaj interpretację
Jeśli wiesz o czym śpiewa wykonawca, potrafisz czytać "między wierszami" i
znasz historię tego utworu, możesz dodać interpretację tekstu. Po sprawdzeniu
przez naszych redaktorów, dodamy ją jako oficjalną interpretację utworu!
"Drink Deep" to utwór pochodzący z wydanego 31 października 2025 roku albumu studyjnego amerykańskiego zespołu pop-rockowego Florence + the Machine, zatytułowanego "Everybody Scream". Wydawnictwo ukazało się za pośrednictwem wytwórni Republic Records oraz Universal Music Group.
"Drink Deep" to alegoria samozniszczenia, skrywana pod maską dążenia do władzy, artyzmu lub spełnienia. Przedstawia faustowski pakt, w którym bohaterka, w desperackim poszukiwaniu magii i sensu, powoli uświadamia sobie, że źródłem, które konsumuje, jest jej własna esencja. Utwór stanowi głęboki komentarz do cyklu wypalenia, kanibalizacji siebie w celu uzyskania twórczej lub zewnętrznej akceptacji oraz przerażającego momentu uświadomienia sobie, że jest się architektem własnego wyczerpania.
Piosenka wykracza poza proste ostrzeżenie o paktach z diabłem, zgłębiając bardziej zdradliwą prawdę: najniebezpieczniejsze pakty to często te, które zawieramy sami ze sobą. Siły zewnętrzne są jedynie pomocnikami, prawdziwą tragedią jest dobrowolne poświęcenie i ciągłe uczestnictwo we własnym wyczerpaniu, nawet po poznaniu straszliwej ceny.
Outro brzmi jak widmowe echo, dźwięk powtarzającego się cyklu, niekończące się, męczące picie z kubka, którego nigdy nie napełni nic poza samym pijącym. "Drink Deep" to piosenka o potworze, który nie ukrywa się pod łóżkiem, ale w lustrze.
