Luchè
Luchè
Luchè
Luchè
Tekst piosenki, przedstawiony z perspektywy Luchè, głęboko analizuje temat samotności oraz jej niszczących skutków. Narrator wyznaje, że to właśnie poczucie osamotnienia popycha go w stronę powierzchownych relacji, symbolizowanych przez przygodne kontakty ("dotyk milionów rąk"), podczas gdy w rzeczywistości wciąż poszukuje w tłumie "drugiej ciebie" – osoby, która jest źródłem lub echem jego przeszłych traum. Podkreśla, że nie potrafi funkcjonować bez swoich wewnętrznych cierpień i bólu, które wydają się dla niego niemal formą uzależnienia. Przywołuje trudne wychowanie na ulicach, gdzie na miłość nie było miejsca, co ukształtowało jego późniejsze trudności w byciu samemu oraz pociąg do tego, co niebezpieczne i "trujące".
Perspektywę tę wzbogaca Rose Villain, która wnosi głos osoby zranionej i rozczarowanej w związku. Kieruje do partnera pełne wyrzutu pytanie "A ty gdzie byłeś?", gdy ona zmagała się z wewnętrzną pustką i cierpieniem. Opisuje miłość jako siłę, która początkowo unosi, by następnie brutalnie zrzucić na "potłuczone szkło i żyletki", co prowadzi ją do gorzkiego wniosku, że "lepiej być samemu". Artystka krytykuje również egoizm partnera, jego brak zaangażowania ("nawet nie słuchasz płyty") oraz fałsz otaczających ich ludzi, zwłaszcza tych, którzy pojawiają się w obliczu sukcesu. Wspólne wykonanie refrenu przez obu wokalistów sugeruje, że mimo indywidualnych doświadczeń, oboje podzielają ciężar samotności i jej destrukcyjny wpływ na ich życie uczuciowe oraz postrzeganie świata.